2 maand in Bolivia

17/04/2009
En we zijn vrijdag. Veel valt er over de vrijdagen niet te vertellen eigenlijk hé. We hebben onze was gedaan en zijn daarna naar de winkel gegaan. Op de middag hebben we even in de zon gebaden in de tuin. En in de namiddag zijn we dan naar het internetcafé geweest. Daarna zijn we nog eens naar het centrum geweest, naar de correo (post). Daar hebben we nog enkele kaartjes op de bus gedaan en daarna zijn we nog wat naar de winkeltjes en kraampjes geweest in de buurt. Elke keer ontdekken we weer nieuwe dingen. Daarna zijn we dan weer huiswaarts gekeerd en zijn we wat gaan schommelen in het park. We merkten op dat er wat jongeren aan het voetballen waren en zijn een kijkje gaan nemen. We werden uiteraard ook aangesproken en hebben dus een babbel gedaan met enkele plaatselijke jongens. Ziezo, nu zit de Spaanse les er al weer op en kunnen we weer snel in ons bedje kruipen. Morgen beginnen op school in Sacaba de festiviteiten namelijk al om 8u. *geeuw*

18/04/2009
Vandaag was het schoolfeest. En gefeest hebben we! We kwamen dus rond half 9 aan op de school en onmiddellijk werden we aangesproken door Carolina. De leerkrachten hadden allemaal standjes met spelletjes opgesteld. En blijkbaar kregen wij ook ons standje. Ik stond bij “dulces con la bocca”. Er hingen hierbij snoepen aan een dun draadje en de bedoeling was dat de kinderen dan de snoepen namen met hun mond. Het was echt een heel gedoe om daar snoepen aan te hangen. Lynn en ik hadden het touw helemaal vol gehangen. De kinderen konden komen… Helaas is naaidraad helemaal niet zo stevig. En bij de tweede groep begaf de constructie het al. Er was ook helemaal niet genoeg tijd om de constructie opnieuw te maken. Dus ik heb moeten improviseren en heb de kinderen eerst gewoon snoep boven het hoofd gehouden, daarna moesten ze de snoepen eten van de grond (op een papier). Het was echt heel druk want er waren groepen gemaakt van ongeveer 15 man. Waardoor het overzicht soms wel moeilijk was. Maar goed, het was wel heel leuk. Daarna hebben we met de profesoras iets gedronken. En Rianne wou de leerkrachten de vogeltjesdans leren. Dat liedje hebben ze hier wel, wel een andere versie, maar de dans kenden ze niet. Dus, wij zijn met de profesoras de vogeltjesdans gaan dansen en daarna ook met de leerlingen. Dit was voor mij het leukste moment tot nu toe op school. We hebben ook nog andere dansen gedaan, typische kinderdansen van hier en amai. Het was echt super om met die kinderen te dansen. En zoveel lachende gezichten. Daarna gingen de kinderen eten curso per curso. Ondertussen vroeg Vidal of de “DJ” geen Engelse muziek wou opzetten. Dat deed hij en dan hebben we nog met enkele kinderen gedanst. Echt tof!
Daarna zijn ook wij een hapje gaan eten en daarna zijn wij vertrokken. De ouders zijn nog gebleven en die zitten er nu waarschijnlijk nog. Er waren namelijk 3 grote vaten Chicha ( de plaatselijke alcoholische maisdrank) voorzien. En de vaten hier zijn échte vaten. Daarna zijn wij nog wat in de zon gaan liggen. Lynn en ik waren wel al tomaatjes maar we wouden nog wat van de zon genieten. Nu zijn we ondertussen aan het wachten op Carolina (een medewerkster van de school, zij helpt eigenlijk Rianne met al haar projecten), zij neemt ons vandaag mee om het nachtleven van Cochabamba te leren kennen. Ook weer spannend!
Morgen moeten we er wel heel vroeg uit want we gaan naar de incaruïnes. Ik schrijf jullie morgen weer met weer meer.

19/04/2009
En toen aten we een oreo op de oreo…

Gisterenavond, wat was dat. We zijn dus gaan feesten in cochabamba. Carolina pikte ons op met de taxi om 9 uur en dan zijn we iets gaan drinken. Cochabamba heeft dus toch cafés, wij hadden ze gewoon nog niet opgemerkt. Dus iets gaan drinken… carolina had ook nog 2 vrienden van haar uitgenodigd en rond 11u zijn we dan vertrokken naar een discoteca! Natuurlijk is dat helemaal anders dan bij ons in België. Hoewel ik vond dat de verschillen nog wel meevielen. De muziek die ze draaiden was, gelukkig, geen folklore maar wel de danshits van hier, in cochabamba. Dat is wel steeds dezelfde beat. En de jongens komen hier ook echt meisjes ten dans vragen. Wat bij ons helemaal niet het geval is.
We hebben in ieder geval goed gedanst en we zijn zelfs geïnterviewd door een televisieploeg. Het leek een beetje op dat programma van DI-MI op Jim-TV “let’s party” ofzo (we weten de naam hier niet zo goed van dat programma). Naar het schijnt komen we zondagavond op tv. We moeten wel nog eens navragen welke televisiezender dat dan zal zijn. In ieder geval, het was erg leuk en we lagen veel te laat in ons bed. Vandaag moesten we immers om 8u opstaan.

Vandaag zijn we dus naar incallajta geweest, naar de incaruïnes. Die waren echt wel een heel eind bij ons vandaan. We hebben 2 keer 3u in de auto gezeten dus dat was wel een eind. Het was wel de moeite. Incallajta ligt heel erg afgelegen en dus konden we gedurende een lange tijd erg mooie natuur zien. En in incallajta zelf was het ook erg mooi. Het bestond voornamelijk uit ruïnes van de Inca’s maar het was omgeven door een prachtige natuur. Ook zagen we een supermooie waterval. (hopelijk lukt het om foto’s op mijn blog hiervan te zetten) En op dat domein hebben we ook een oreo (een koek van hier) gegeten op de orero, dit was een soort berg. Heel lang zijn we daar niet geweest, op een dik uur hadden we alles gezien maar het was toch echt wel de moeite. Vanavond hebben we nog Spaanse les, en dan kruipen we moe maar voldaan ons bedje in.

20/04/2009
Vandaag is het lessenrooster veranderd op school. Er wordt nu elke dag Engels gegeven. Het 7e en 8e hebben 3 uur in de week Engels en het 1e secundair 2 keer. Ook zijn de lesuren nu maar 40 minuten wat het voor ons wel aangenamer maakt. Ik vind het ook wel leuk dat we zo veel les geven nu. Dan hebben we eens iets anders te doen en het lesgeven op zich is ook wel leuk. In het middelbaar zijn de kinderen wel echte pubers en vind ik het iets minder leuk. Morgen geven we ook Engels aan een kleinere klas, curso 5; ongeveer het derde leerjaar van bij ons. De leerkracht vroeg of wij dat niet eens wouden doen en wij vonden dat ook wel een leuk idee. Vandaag was het eigenlijk echt wel een leuke dag op school. We hebben met Victor, de directeur gebabbeld. Hoe hij in de school kwam enzo. En we kwamen te weten dat die heeft gereisd en véél gestapt. Hoe het allemaal zit is wat moeilijk om te verstaan en ik heb ook niet alles begrepen dus ja dat doet er niet echt toe. Hij is trouwens ook nog erg jong, 26 jaar, en is eigenlijk leerkracht. Wij, de leerkrachten, hebben vanmorgen tijdens de tweede speeltijd ook de restjes van zaterdag gegeten. Wel grappig om 11u ’s morgens stonden wij daar kip te eten met maïs, ajuin, tomaten (maar dat mochten wij niet eten voor onze darmpjes) en een soort pepers (die heb ik gelukkig niet geproefd, Lynn en Nele wel en hun mond was “on fire” om het met Lynn haar woorden te zeggen). Het was een leuk gesprek met de leerkrachten. Ze vroegen of we al uit waren geweest en al jongens hadden gekust enzo. Het was echt wel gezellig.
In de namiddag zijn we dan weer naar het weeshuis gegaan. Ik vond het heel leuk. Hoe dichter het einde komt, hoe meer ik wil genieten van die kinderen. Hoewel het wel zwaar blijft hoor. Er is ook een kindje naar het ziekenhuis gevoerd dit weekend maar ik weet niet waarom. Ook de “moeder” vertelde mij dat ze het niet wist. Hopelijk komt alles goed.
Ahja, vandaag heb ik ook post gekregen. Dank u Fleurie! ;)
Voor de rest komt er geen post aan, ook mijn bankkaart is nog altijd niet gearriveerd. En de brieven van de tippers ook niet. Ik duim ervoor en hoop da dat ze aankomen want ik ben echt benieuwd. Maar als ze niet aankomen, toch bedankt!

21/04/2009
Vandaag was weer een dag zoals er nog velen zullen volgen. Nee, vandaag gaven we les in de 4e curso (die leerkracht had dat gevaagd), in het 7e , in het 8e en in het eerste jaar van het secundair onderwijs. De lessenrooster was weer veranderd. Aan het aantal lessen is niet echt iets veranderd, buiten het feit dat het 1e van het secundair nu ook 2 blokjes hebben. We geven nu les op dinsdag en vrijdag (dat is wel een beetje vervelend omdat we vrijdag normaal thuis zijn maar daar valt wel weer een mouw aan te passen). De les in de 4e curso was wel erg leuk. De leerlingen zijn nog gemotiveerder dan de groteren. En de leerkracht vond het ook heel leuk dat we kwamen. We hebben hem een evaluatieformulier meegegeven en bij deze is hij de eerste die ons zal evalueren. Toen we op de bus stapten maakten we kennis met een Franse missionaris. Zij werkt in de gevangenis in Sacaba en bezoekt op school de kinderen van de ouders die in de gevangenis zitten. Ze vertelde ons dat dat er wel veel waren. Vooral de drugs zorgt ervoor dat veel ouders in de cel terecht komen. Een jammerige zaak…
In het weeshuis ging alles weer zoals gewoonlijk. Damaris is vandaag gestopt met werken in het weeshuis omwille van haar zwangerschap en er was een vervangster. Tot mijn verbazing was dit niet Liesbeth, die ik al gezien had. Maar een andere mama, Jaqueline. Ik vind haar erg sympathiek. Ze praat heel veel tegen mij, niet wetende waarschijnlijk dat ik niet zo goed Spaans kan. Maar dat is niet zo erg. Ik vind haar heel bekwaam en vind het leuk dat zij er is. Ik zal haar dan wel maar even “kennen” maar toch… Damaris ben ik vanmiddag nog tegengekomen in het weeshuis. En alles gaat goed met haar en de baby dus hopelijk komt alles goed. Soit, ik sluit hier af.
22/04/2009
Vandaag nog eens werkdag zonder lesgeven. We zijn wel naar school geweest. Daar hebben we de toetsen verbeterd die we gisteren gaven in het 1e secundair. We hebben wel heel veel moeten helpen. Die leerlingen nemen het blijkbaar niet zo serieus als we zeggen dat ze moeten leren voor een toets. En het Engels is voor hen echt heel moeilijk. Ahja, dit vertelde ik gisteren niet. Onze toets ging ondermeer ook over kloklezen in het Engels. De leerlingen konden zelfs in het Spaans de klok niet lezen. Soit, verder naar onze dag. Daarna hebben we onze les voor volgende week gemaakt voor de lagere klas, de 4e curso. De leerkracht vroeg ons immers of we de volgende weken ook niet wouden komen. Dit vonden wij wel leuk. Deze groep is immers de enthousiastste om les aan te geven. Daarna zijn we nog even gestopt in Sacaba op het marktje en hebben we daar even rond gekeken. De markt is niet zo heel groot maar heeft zeker ook zijn charme. Het is een typisch marktje voor hier in Bolivia. Eens we thuis waren hebben we ons EHBO-materiaal een beetje gesorteerd. Daarna hebben we gegeten en zijn we naar het weeshuis vertrokken. Vandaag was het een beetje chaotisch. De nieuwe “mama” wist namelijk niet zo goed wat te doen. Maar alles is toch goed gekomen. De bazin van het weeshuis, Emma kwam vandaag trouwens naar Nele. Ze vroeg wie wij waren, ze had ons nog nooit gezien. En dat terwijl we al 2 maand in het weeshuis werken. En we voorgesteld zijn door Annelies, al bij haar op de bureau zijn geweest,… Dat is wel een beetje jammer. We doen ons best en blijkbaar word er niet echt om gegeven of we er zijn of niet. Althans voor de bazin van het weeshuis dan. Ik denk dat we de grootste hulp zijn voor de kinderen. Zij krijgen dan toch gedurende 3 uur van de dag wat meer aandacht. Terwijl dit eigenlijk nog niet goed genoeg is want dan nog is het erg druk en zijn we veel met verzorgende taken bezig. Morgen gaan we niet naar school. We moeten namelijk op vrijdag ook les geven. Daarom blijven we morgenvoormiddag thuis om onze was te doen en misschien, hopelijk nog eens naar de cancha te gaan. Ik heb nachtmerries over mijn souvenirs!



23/04/2009
Hey iedereen. Aangezien het nieuwe lessenrooster inhoudt dat wij vrijdag Engelse les geven hebben we vanmorgen gebruikt om onze was al te doen. We zijn daarna ook nog eens naar de cancha gegaan. Man man, da blijft echt een ware belevenis en blijft leuk. De souvenirs kopen blijft verschrikkelijk (die voor de mannen dan toch, God waarom heb ik 2 broers en niet 3 zussen ;p). Vanmiddag zijn we dan weer naar het weeshuis gegaan. Het wordt wel vermoeiend. Mijn rug doet pijn van die kinderen te heffen en de kinderen waren erg onrustig vandaag. Jenny, een “mama” daar vroeg mij hoelang ik nog bleef. Ik vertelde haar dat het volgende week de laatste is. Dat vond ze jammer. Ze wist niet wat ze moest doen zonder mij. Ik vroeg haar of er in juli en augustus dan niet veel vrijwilligers waren maar ze vertelde dat in zaal 2, de mijne dus, nooit vrijwilligers komen. Nuja, ik hoop dat alles goed gaat. Normal gezien waren we van plan vanavond naar folkloredans te gaan kijken maar tot nu wachten we nog op een telefoontje van Caroline. Ik denk dat ze ons vergeten is. We belden haar vanmiddag en ze vertelde dat ze ging terug bellen maar dat is ze dus vergeten.
Soit, ik sluit weer af voor de deze week.
Tot de volgende (waarschijnlijk één van de laatste keren voor ik weer thuis ben)


24/04/2009
Nog even snel dit: vandaag zijn we naar school gegaan en de goalen zijn eindelijk gearriveerd. Ze staan wel nog niet op hun plaats maar het doet deugd om ze toch al eens te kunnen zien. Het basketbord is wel nog niet klaar, dat zullen we waarschijnlijk niet meer zien. Maar dat zullen we dan via foto’s wel zien.