31/04/2009
Hèhè, mijn blog weer aangevuld. En deze keer heb ik er nog eens foto’s op kunnen zetten. Hopelijk geeft het jullie een beetje een beter beeld over wat ik doe. Het duurt in ieder geval niet lang meer voor ik het jullie allemaal persoonlijk zal kunnen vertellen. Ik ben wel blij dat ik terug kan binnenkort want ik mis jullie wel. Maar het afscheid nemen valt me wel zwaar. En deze week wordt waarschijnlijk nog behoorlijk hectisch omdat we nog van veel mensen en dingen afscheid moeten nemen. Vanmorgen zijn we nog voor een laatste keer gaan schilderen. Misschien schilderen we deze week op een middag nog wat. Maar dat zullen we dan wel zien. Morgen gaan we weer naar de cancha onze laatste inkopen doen. (weer een afscheid).
03/05/2009
Hier ben ik weer met een verlsagje. Gisteren heb ik geen tijd gehad om dit te typen. We zijn namelijk een hele dag naar de cancha geweest. Daarna heb ik al mijn souvenirs op orde gesteld (een koffer vol!) en dan moesten we snel eten. Want Carolina kwam ons ophalen om 7u om naar de Feria te gaan. Daar was het echt superleuk. Eigenlijk is dat zo een beetje zoals Rock Werchter. Maar dan met “dancehalls” en grote en veel eetkramen en nog allerlei dingen. Het is moeilijk om uit te leggen. Het promoteam van entel (dat is een maatschappij van GSM-opperators hier in Bolivia) gooide de hele avond allerlei dingen in het publiek. Lynn en ik gingen er helemaal voor en hebben uiteindelijk toch Entel-lichtjes te pakken gekregen, dit na een hele strijd. Het optreden zelf was ook erg goed en we hebben ons dus goe geamuseerd. Daarna zijn we nog gaan feesten in een karaoké-discoteca. Zo heb je hier veel in Bolivia. Het principe is dat er gezongen wordt (dit natuurlijk meestal in het Spaans) en daartussen wordt er gefeest. Het is wel eens leuk maar de gezongen liederen waren helemaal ons ding niet. Ook is de muziek in de discoteken nogal eentonig vind ik. Maar het was wel weer erg leuk.
Vandaag hebben we dan weer niets gedaan. Uitslapen lukt ons nog steeds niet. En ik heb dan maar wat aan mijn portfolio gewerkt en we zijn ook even een wandelingetje gaan maken in het park.
Dit was het eigenlijk voor vandaag. Tot morgen! (de laatste maandag hier…)
04/05/2009
De laatste maandag zit er alweer op zeg! Vandaag hebben we eerst ons evaluatieformulier vertaald voor Victor, zo kan hij ons ook een beetje evalueren. Want hij heeft toch het meeste contact met ons gehad…
We hebben ook al eens overlopen wat er allemaal in ons verslag over de projecten moet komen. Dus dan zal het makkelijker zijn om dit te typen.
Daarna zijn we met Edgar meegegaan op een huisbezoek. Edgar werkt voor een sort foster parents maar dan voor Canada. En dus, hij gaat bijna elke dag op huisbezoek om eens te kijken hoe het eraan toe gaat in de families. Hij kijkt dan waarvoor de geld kunnen gebruiken, wie veel nodig heeft, wie niet of niets,… en met het geld dat ze krijgen kopen zij dan dingen voor deze gezinnen. In veel van deze gezinnen drinkt de vader of heeft hij zelfs drugsproblemen. Er zitten dan ook veel vaders in de gevangenis en zelfs als ze niet in de gevangenis
zitten draagt de moeder vaak het gezin. Bijvoorbeeld in dit gezin; de vader drinkt en werkt dus niet en de moeder werkt dan. Werkt 3 maanden in het jaar voor “de overheid” en voor de rest verkoopt ze een soort bonen. Het meisje wist zelfs niet waar haar vader was, hij drinkt en werkt niet zei ze. Wel echt triest. Een moeder van 6 kinderen dat er alleen voor staat… Wat ik ook wel vond, hoe arm deze mensen ook zijn, ze zullen altijd iets aanbieden en zijn steeds erg vriendelijk. Ook ziet het meisje er erg verzorgd uit en zou je niet denken dat deze kinderen het thuis zo zwaar hebben.
Hopelijk kunnen we deze week nog eens mee want ik vond het wel interessant.
Owja, daarjuist zijn we ook nog naar de winkel gegaan voor inkopen voor vanavond. We gaan namelijk typisch Boliviaans (of ja Chochabamiaans) koken met Sylvia. Spannend!
05/05/2009
Woehoe, we hebben gisteren echt lekker maar veel te veel gekookt. Ik hoop het gerecht in België ook nog eens te kunnen maken. Het was wel veel vlees en FRIETJES! Wel nog steeds niet zoals onze Belgische frietjes, daar kijk ik nog steeds erg naar uit maar het was dus wel erg lekker.
Vandaag hebben we weer les gegeven op school. Rianne is ook komen kijken en heeft ons voor de eerste keer beoordeeld. We hebben het met haar ook gehad over onze reis naar La Paz en Titicacameer volgende week. Ze wou graag met ons mee gaan. We hebben dan maar een schema opgesteld voor die week. Wij gaan eerst naar Puno, wat het juist is snap ik nog niet goed. Het is in ieder geval iets met rietvelden. En daarna komt zij ook naar Copacabana met Carolina. Wel leuk dat ze meegaat, dan kan ze ons wat leiden. Hopelijk wordt het leuk. Vast staat al zeker dat het daar wel erg duur zal worden, duurder dan in hier in het goedkope Cochabamba.
06/05/2009
Vanmorgen dachten we snel even op onze weg naar het schooltje in Sacaba een basketbal te kopen. Dit was ook vrij snel afgehandeld maar dan begon het… We hebben zeker een half uur moeten wachten op een bus waardoor we ook erg laat op school waren. Toen we aankwamen hebben we in het 5e van het lager een les Engels gegeven. Deze ging erg volt. De leerlingen van deze klas waren erg rustig en luisterden goed. We hebben ook weer een spel gespeeld in verband met de kleuren. Dat was echt heel erg leuk. Wij zeiden dan een kleur in het Engels en de leerlingen moesten bij de juiste kleur gaan staan. Echt leuk om zien hoe die kinderen erin opgaan. Nu, eens dit gedaan was het alweer speeltijd en na de speeltijd hebben we de ouders , die daar nu al een week de grond aan het gelijk leggen zijn, om onze goalen al eens op de juiste plaats te zetten. Ook dit vond ik heel leuk. En we zien nu toch al een beetje hoe het er zal uitzien.
Na school hadden we een “vergadering” met de leerkrachten, dit in verband met ons EHBO-project en ook het leerlingvolgsysteem. Over het EHBO-project waren de leerkrachten erg enthousiast over het leerlingvolgsysyteem iets minder. Ze zagen het vele werk dat zich hierbij meebracht niet zo goed zitten. Hopelijk komt dit goed want wij zullen hier de resultaten niet meer van kunnen zien.
Vanmiddag hebben we nog wat aan onze verslagen voor school gewerkt. Pfff, dat zijn er echt veel. Ik weet wel waar ik mij nog mee zal kunnen bezig houden als ik weer terug ben…
Morgen blijven we thuis want Rianne komt naar ons, we gaan samen ons evaluatieformulier invullen…
Tot dan! ;)
07/05/2009
Vandaag hebben we een hele voormiddag gewacht op Rianne die met ons onze evaluatie ging invullen. Helaas hebben we ze niet gezien. Ondertussen hebben we onze was gedaan en gewerkt aan onze persoonlijke verslagen. Da belooft nog heel wat werk te worden. Vandaag kreeg ik ook een mail van her reisbureau. Mijn vlucht en ook die van de andere twee dames hier is gecancelled waardoor we een dag later vertrekken. Ik zal dus niet op 18 mei thuis zijn maar op 19 mei. Jullie zullen me dus allemaal een dagje langer moeten missen. Ik zal mijn extra dag in La Paz dan wel gebruiken om nog wat verslagen te typen. Dan moet ik dat niet meer doen als ik weer bij jullie ben. Deze avond zijn we nog gaan uit eten met Edgar, Carolina en onverwachts ook Rianne. Het was heel erg gezellig.
08/05/2009
De laatste dag in ons geliefde schooltje zit erop. Voor mij betekende dit dus een hele voormiddag traantjes. Het was echt moeilijk om afscheid te nemen van deze school. We hebben zo veel leuke mensen leren kennen en het afscheid valt ons ook heel zwaar. Servando en Vidal hadden het ook heel erg moeilijk. Zij konden hun traantjes dan ook niet bedwingen. Vandaag hebben er dus 2 mannen voor ons geweend. Ik denk dat dit nog niet veel gebeurd is.
Maar dus, vandaag. We kwamen aan op school, met onze chocomousse uitgelopen op Lynn haar broek. En moesten dan toch geen Engels geven. De 7e curso had ons wel gezien en wou Engelse les. De leerkracht heeft het dan maar op gegeven en kwam ons halen om les te geven. We hebben dan nog maar eens gedanst met de kinderen voor de laatste keer. We hebben ook nog een les gegeven aan curso 6. Daarna hebben we eigenlijk niet veel gedaan, we hebben afscheid genomen van alles. Genieten van de laatste keer op school te zijn. En nog eens te praten met het bestuur, cadeaus geven aan Servando, Victor en Vidal die dan toch nog eens gekomen is. Daarna zijn ook de kinderen van de kleuterklas naar ons gekomen. Ze wouden ons vangen. Dat hebben ze dan ook gedaan. En wij waren stikkapot! Daarna hebben we met de kinderen geprobeerd om de hockey pockey te dansen. Wat een chaos. Veel kinderen deden ook niet mee maar diegene die wel meededen amuseerden zich en diegene die keken ook. En dat is wel leuk. Ook hebben er 2 klassen een liedje voor ons gezongen. Afscheidsliedjes. Eén ervan was een Boliviaanse versie van “Ik zeg u geen vaarwel mijn vriend”. Echt heel mooi en natuurlijk emotioneel. We hebben ook een heleboel cadeaus gekregen. Één ervan was weer een poncho, nog 2 tasjes. De poncho’s waren cadeaus van alle leerkrachten, het andere tasje met fosielen erin was van Victor en het andere tasje was van Carolina en Edgar. Van de hele school hebben we tekeningetjes gekregen van de kinderen, deze ook soms met een schrijfsel bij. Achteraf hebben we ook nog een boekje gekregen van alle leerkrachten waar ze verscheidene dingen hebben ingeschreven voor ons. Het was echt allemaal heel lief. Van enkele leerkrachten kregen we achteraf ook nog een apart kadootje, zo kregen we nog een zelfgemaakt potje van de leerkracht van de kleuterklas en bodystickers van een leerkracht van de hogere klassen.
We hebben ook nog gevoetbald en gegeten met de leerkrachten. Jammer genoeg werden we door Rianne opgeëist tijdens het eten. Het was echt een erg emotionele dag en ik heb met veel pijn in mijn hart afscheid moeten nemen van de school, het project, de leerkrachten en de kinderen. Zoals ze het zelf zo vaak zeiden, ze zitten in mijn hart voor altijd. Ik hoop dat ik op een dag kan terugkeren en tot dan zullen ze daar op ons blijven wachten.
09/05/2009
Het etentje bij Gemma gisteren was weer zoals verwacht, gezellig en lekker gegeten. Weer hebben we cadeaus gekregen, een boek over Bolivia en een typische tas van hier. (Het is hier echt de reis van de “tassen”.) Hopelijk zien we deze mensen ooit terug want het was erg leuk om ze te mogen leren kennen…
Vandaag is het de laatste dag in Cochabamba. We kuisen op, maken ons laatste verslag, gaan nog eens naar het stad om eventueel nog iets te kopen en daarna gaan we nog iets drinken met Carolina en haar vrienden. Het is dus ook de laatste keer dat ik mij op internet zal vertoeven (heel misschien de laatste dag, maar dat weet ik niet zo goed). We trekken nog een week naar La Paz, Copacabana, …
In ieder geval, ik zie jullie gauw weer terug. Ik heb mij hier heel goed gehad maar zal blij zijn als ik jullie allemaal terug zie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten